சிரிப்பொலி

"சோடா உடைத்துக் கொண்டு வாடா'' என்றால் சோடா பாட்டிலை உடைத்துக் கொண்டு வந்து
கொடுக்கும் வேலைக்காரன். "சபாபதி' படத்தின் வேலைக்காரன் காளி என். ரத்தினம் நம்மை
இப்படித்தான் சிரிக்க வைத்தார். "எதையுமே தட்டில் கொண்டு வந்து கொடுக்க வேண்டும்'
என்றால் அவர் செருப்பைத் தட்டில் கொண்டு வந்து கொடுப்பார். மக்கள் ஒவ்வொரு தரம்
பார்க்கும்போதும் அவருடைய மூடத்தனம் குறித்துச் சிரித்தார்கள். அவனுக்கு ஒன்றுமே
தெரியவில்லையே என்பதில் அப்படியொரு குஷி. இப்படிப்பட்ட ஒருவன் எந்தத் தைரியத்தில்
வேலைக்கு வந்தான் என்றோ, அவனை எதற்காக வேலையில் வைத்திருக்கிறார்கள் என்றோ
யாரும் கேட்பதில்லை. மிகைப்படுத்திக் காட்டப்படுவதனால்தான் ஒரு இயல்பான சம்பவம்
நகைச்சுவையாகிறது.

பேசும் சினிமா காலத்திலோ, அதற்கு முன்பிருந்த நாடகங்களிலோ இப்படிச் சிரிக்க
வைப்பதற்காக நகைச்சுவைப் பாத்திரங்கள் தொடர்ந்து உருவாக்கப்பட்டு வருகின்றன. ஒருவன்
சராசரிக்கும் கீழே இருப்பது, உலகம் புரியாதவனாக இருப்பது நகைச்சுவையின் அடிப்படை.
தங்கள் அப்பாவித்தனத்தால் எல்லோரும் பார்க்கும் விதமாக இல்லாமல் புதுவிதமான
கோணத்தில் உலகத்தை அவர்கள் பார்ப்பதும் வேடிக்கைக்கு வழி வகுத்தது. "ஞானப்
பழத்துக்குக் கொட்டை இருக்குமா?'' என்ற செந்திலின் சந்தேகமும் அதற்கு கவுண்டமணியின்
ரியாக்ஷனும் இந்த வகைப்பட்டதுதான்.

மாறாக புத்திசாலித்தனமான பேச்சால், சாதுர்யத்தால் பிரமிக்க வைப்பதாலும் சிரிக்க வைக்க
முடியும் என்றவர் என்.எஸ்.கிருஷ்ணன்.

40 களில் இவருக்கு கதாநாயக மவுசு. தனியாக இவர் உருவாக்கி வைத்திருந்த காமெடி
ட்ராக்குகளைத் திரைத்துறையினர் தங்கள் படங்களில் பயன்படுத்திக் கொண்டனர். "நவீன
விக்கிரமாதித்தன்' போன்ற இவருடைய ட்ராக்குகளுக்கு மெயின் கதையைவிட கிராக்கி
இருந்தது. பிராமணர்கள் சாப்பிடும் இடம் என்று அந்தக் காலத்தில் பிரிவினை இருந்தது. அந்த
இடத்துக்கு வரும் என்.எஸ்.கே. பலகையில் எழுதியிருப்பதைப் படிப்பார். எப்படி?
"பிராமணர் "கள்' சாப்பிடும் இடம். ஓஹோ இது அவங்க "கள்' சாப்பிட்ற இடமா?' என்பார்.
பட்டனைத் தட்டினால் இட்லியும் காபியும் பக்கத்தில் வருகிற விஞ்ஞானத்தை வளர்ப்பதைப்
பற்றிப் பாடுவார். நாட்டைச் சீர்திருத்தும் "நல்ல தம்பி'யாக அவதாரம் எடுப்பார்.

எம்.ஆர்.ராதாவுடையது துணிச்சல் காமெடி என்றும் சொல்லலாம். எம்.ஜி.ஆர். டாக்டராக நடித்த
படம். ஒரு கிராமத்துக்கு வந்து வழக்கம்போல் சேவை செய்வார். மக்கள் எல்லாம் அவரைப் பு
கழ்வார்கள். "போனவாரம் ஆற்றுவெள்ளத்தில் இருந்து குழந்தைகளைக் காப்பாற்றியவர்
இவர்தான். கள்ளக் கடத்தல் காரர்களைப் பிடித்து போலீஸில் ஒப்படைத்தவர் இவர்தான்''
என்ற ரேன்ஜுக்குப் பாராட்டுவார்கள். எம்.ஆர்.ராதா கேட்பார் : "டாக்டர் வேலையையும்
செய்றார் இல்ல?'' "பாகப் பிரிவினை' படத்தில் இவரை நம்பி பேங்கில் பணம் எடுத்துச் சிக்கிக்
கொள்ளும் நம்பியாரை "ஏண்டா பயப்பட்றே? ஜெயில்ல ஏ கிளாஸ் வாங்கித்தரேன். ஜாலியா
இரு போ'' என்பார். பிரச்னையை புதிய கோணத்தில் பார்க்கிற பாங்கு அது. ஜெயிலுக்குப்
போவதால் ஏற்படும் அவமானம், குடும்பம் நடுத்தெருவுக்கு வந்துவிடும் என்ற புலம்பல்
எல்லாம் போய் ஜெயிலில் வசதியாக இருப்பதைப் பற்றி யோசிப்பதில் ஒரு அதிர்ச்சியும் நி
யாயமும் கலந்த நகைச்சுவையை எதிர் கொள்கிறோம். தன்னைச் சாடிக் கொள்வதன் மூலம்
சமூகத்தைச் சாடும் வேடிக்கை அது.

மிடுக்குத்தனம் மிக்க கோமாளித்தனம் என்றால் பாலையா ஞாபகத்துக்கு வருவார். "எல்லோரும்
சென்று ஓய்வெடுங்கள் .. நானும் எடுக்க வேண்டும்'' என்பது பாலையா பன்ச். என்னுடைய
யூகத்தில் "திருவிளையாடல்' வசனப் பக்கத்தில் எல்லோரும் சென்று ஓய்வெடுங்கள் என்றுதான்
இருந்திருக்க வேண்டும். நானும் எடுக்க வேண்டும் என்பது பாலையாவின்
கைங்கர்யமாகத்தான் இருக்கும். "தில்லானா மோகனாம்பாள்' ரயில் காட்சியில் சிவாஜியின்
சைகையைப் புரிந்து கொண்டு, பாலையா செய்யும் சேட்டைகள்.. உலகில் ரயில்கள்
இருக்கும்வரை மறக்க முடியாவை. பொய் மிடுக்கு இவருடைய ஸ்பெஷாலிட்டி. "காதலிக்க
நேரமில்லை'யில் "அசோக் உங்க பையனா என்று கேட்பதற்கு பதிலாக அசோகர் உங்க
மகர்ரா?'' என்பது அதற்கு நல்ல உதாரணம்.

உச்சரிப்பின் மூலம் தமிழ் விளையாட்டுகள் மூலம் சிரிக்க வைத்தவர் டணால் தங்கவேலு.
அலுங்காமல் குலுங்காமல் காமெடி செய்வதில் சமர்த்தர். கானா.முனா. கட்சி என்று நடத்துவார்.
என்னடாவென்றால் காதலர்கள் முன்னேற்ற கட்சி என்று விளக்குவார். அவருடைய மன்னார்
அண்ட் கம்பெனி} எழுத்தாளர் பைரவன் காமெடி சாகாவரம் பெற்றவவை. அங்க சேட்டைகள்
இல்லாமல் முகபாவம் மற்றும் உச்சரிப்பின் மூலமாகவே அந்த வரத்தைப் பெற்றதுதான்
அவருடைய சிறப்பு.

உடல் சேட்டைகளும் குரலில் ஏற்ற இறக்கங்களும் கொண்டு நகைச்சுவை செய்பவர்களில் சந்
திரபாபு, நாகேஷ் ஆகியோர் முக்கியத்துவம் பெறுகிறார்கள். அவர்களின் உடல்வாகும் அதற்கு
ஒத்துழைத்தது. இவர்களிடம் இருந்த இன்னொரு முக்கிய அம்சம் தத்துவார்த்தமான
அணுகுமுறை. சந்திரபாபுவின் "ஏழை படும் பாடு', கவலை இல்லாத மனிதன் , நாகேஷின் "நீ
ர்க்குமிழி' போன்றவை நகைச்சுவையைத் தத்துவார்த்தமாகப் பயன்படுத்தியது எதிர்பாராத
முரண். இந்த இருவரிடமும் இருந்த இன்னொரு ஒற்றுமை உடம்பை வில்லாக வளைத்து ஆடும்
நடனத்திறமை.

இரட்டை அர்த்த வசனங்களுக்குப் பிள்ளையார் சுழி போட்டது சுருளிராஜன். பாத்திரங்கள்
பழுது பார்ப்பவராகத் தோன்றும்போது "எவ்வளோ பெரிய ஓட்டை. இதை அடைக்கறதுக்கு
நம்மமாள முடியாதும்மா'' என்பார் சுருளி. இந்தப் பாணியை மிக அதிகமாகப் பயன்படுத்துபவர்
"வெண்ணிற ஆடை' மூர்த்தி. "பாப்பா... பர்ர்ர்... வாழைப்பழம்னா உனக்கு ரொம்ப புடிக்குமா?,
எம்மா.. வெத்தலை கொஞ்சம் கொடேன்.. சுண்ணாம்பத் தடவி சுவைச்சுப் பாக்கிறேன்''-
இதுதான் மூர்த்தி பிராண்ட்.

கவுண்டமணி, செந்தில் நகைச்சுவை லார்ல்- அண்ட் ஹார்டியை நினைவு படுத்தினாலும்
இறங்கி வந்து காமெடி செய்தவர்கள் என்பதால் அடித்தட்டு மக்கள் வரை இடம்
இடம்பிடித்தவர்கள். பிணம் எரிப்பவன், சாவு மேளம் அடிப்பவன், சாக்கடை அள்ளுபவன்,
சவரம் செய்பவன், சாணை பிடிப்பவன், சாராயம் காய்ச்சுபவன், திருடன், பிக்பாக்கெட்,
சமையல்காரன் என்று இவர்களுக்கு காமெடியோடு இணைந்து ஒரு தொழில் இருந்தது. விளிம்பு
நிலை மனிதர்களின் பிரச்சனையைச் சொல்லுவதையும் இதில் அடிசரடாகப் பார்க்கமுடியும். ஒரு
படத்தில் பிராமணர் வேடமணிந்த ஒருவர் "சாவுக்கு மேளம் அடிப்பதெல்லாம் ஒரு வேலையா?''
என்பார். கவுண்டமணி, "அவ்வளவு ஈஸியான வேலையை நீங்க கொஞ்ச நாள் செய்யுங்களேன்
சாமீ'' என்பார். தொழிலில் உள்ள சாதீய அடையாளத்தைச் சுட்டும் வேலையை
நகைச்சுவையால் வெளிப்படுத்த முடிந்தது. பழமொழிகளை கிண்டல் அடிப்பது, சடங்குகளைக்
கேலிக்குள்ளாக்குவது போன்றவை இவர்களின் நகைச்சுவையில் அதிகம் வெளிப்பட்டது.

இதன் உடன் விளைவாக ஒருவர் அவமானப்படுத்தப்படுவதும் தன்னைத்தானே அவமான
ப்படுத்திக் கொள்வதும் அதிகரித்ததையும் குறிப்பிட வேண்டும். "இருட்டல பார்க்கறதுக்கு
பன்னி மாதிரியே இருந்தாம்பா அதான் சுட்டுட்டேன்'' என செந்திலைச் சுட்டதற்கு காரணம்
சொல்லப்பட்டது ஒரு உதாரணம்.

வடிவேலு, விவேக் காலகட்டம் இது. வடிவேலுவுக்கு மதுரை வட்டார வழக்கு தமிழ் நடையும்
வெற்றுச் சவடால் போக்கும் கைவந்த கலையாக இருக்கிறது.
சொல்லப் போனால் தமிழ் நகைச்சுவை பாரம்பர்யத்தின் அனைத்து பாணிகளும் இவர்கள்
இருவரிடத்திலும் பங்கிடப்பட்டிருப்பதாகத் தோன்றுகிறது. என்.எஸ்.கே., எம்.ஆர்.ராதா, சிவாஜி
ஆகியோரின் இமிட்டேஷன் இவருடைய நகைச்சுவைக்குப் பலம் சேர்க்கிறது. இருநூறாவது
படத்துக்குப் பிறகு சிவாஜி பல படங்களில் மூக்கடைப்பாகப் பேசியதும் `பட்டாக்கத்தி
பைரவ'னாகச் சிறுத்தையோடு ஊர் சுற்றுவதும் `லாரி டிரைவர் ராஜா கண்ணு'வாக கோட்
அணிந்து லாரி ஓட்டுவதும் இவருடைய "பாராடப்பிங்' வகை. சடங்கு சம்பிரதாயங்கள், அந்த
வார டி.வி. நிகழ்ச்சிகள், நாட்டு நடப்புகள் எதையும் விட்டு வைப்பதில்லை இவர்.

எம்.ஜி.ஆர். பாடல்களைப் பாடுவதும் கதாநாயகர்களுக்கு நிகராக பாடுவதும் ஆடுவதும்
வடிவேலுவின் சிறப்பு. கதாநாயகர்கள் சீரியஸôக செய்வதை கேலியாக செய்வது இவருடைய
பாணி. சொல்லப்போனால் எல்லா ஹீரோக்களின் அடிதடிகளையும் கேள்விக் குறியாக்கிவிடுகி
றார் ஒரு கைப்பிள்ளை. `நாடோடி மன்னன்', `உத்தமபுத்திர'னின் அங்கதச் சித்திரமாக இம்சை
அரசன் இருந்தான். உலக ஹீரோயிஸத்தையே பகடி செய்யும் வடிவேலுவின் பாணி அவர்
ரத்தத்தில் ஊறிய வெளிப்பாடாக இருக்கிறது. அதனால்தான் அப்படி நாம் செய்கிறோம்
என்பதைக்கூட அறியாமலேயே அவரால் புகுந்து விளையாட முடிகிறது.

இதுதவிர டி.ஆர்.ராமசந்திரன், தேங்காய் சீனிவாசன், ஜனகராஜ், ஒய்.ஜி.மகேந்திரா, கர்ணாஸ், மதன்பாப்,
சார்லி, தாமு, வையாபுரி என விடுபடமுடியாதவர்களைத் தனியாக ஒரு பட்டியல் போடலாம்.


இவர்கள் தவிர பெண்களில் டி.ஏ. மதுரம், சரோஜா, மனோரமா, கோவை சரளா என காமெடியில்
சிகரம் தொட்டவர்கள் உள்ளனர். பெண்களுக்கு நகைச்சுவை முக்கியத்துவம் உள்ள வேடங்கள்
பல இருந்தன. இருந்தாலும் இதில் பலர் ஆண் காமெடியனுக்கு மனைவியாகவோ,
காதலியாகவோ நடிப்பதற்காகத் தேவைப்பட்டவர்கள்தான்.

கதாநாயகர்களாக இருந்தவர்கள் பலரும் காமெடி செய்ய ஆசைப்பட்டிருக்கிறார்கள். எம்.
ஜி.ஆர்., சிவாஜி, ஜெமினி, ரஜினி, கமல், விஜய் என பலருக்கும் காமெடி படங்கள் வாய்த்தன.

"இது காமெடி படம்' என்று அறிவித்தும் சில வேளையில் சீரியஸ் படம் என்ற
போர்வையிலும்கூட அது நடந்தது.

இந்த நீண்ட காமெடி பாரம்பர்யத்தின் விளைவுதான் தமிழ் நாட்டில் இத்தனை காமெடி சான
ல்களும் காமெடி நிகழ்ச்சிகளும் இருப்பதற்குக் காரணம். எழுபத்தைந்து ஆண்டுகாலமாக
சற்றுமே தோய்வில்லாத நகைச்சுவை வாரிசுகள் இங்கே இருந்தார்கள். சோகத்தை மறக்கவோ,
சந்தோஷத்தை இரட்டிப்பாக்கவோ காமெடி தேவைபட்டுக் கொண்டேதான் இருக்கிறது.